On being a mom...

 Sobrang naappreaciate kong maging mama.. mahirap kasi working mom ako lalo na nung mga panahong wala pa kaming yaya pero ngayon na binabalikan ko yung alaala ng mga pagsasakripisyo ko ng maraming tulog para alagaan ang anak ko ay nagging proud ako sa sarili ko. Hindi madali pero nalagpasan ko. Hindi ko magagawa kung ako lang magisa. Kasama ko ang asawa ko sa lahat ng pagkakataon. Naappreaciate ko yung paghagod nya sa likod ko kaoag napapaiyak ako sa mababaw na mga bagay lalo na kapag napapagod na ko sa maghapong pagaalaga sa anak namin at pagkatpos ay papasok sa trabaho sa gabi. Kapag nararamdaman ko na masaya ang pamilya namin at payapa kmi, napapahinga na lng ako ng malalim at napapangiti. Isa pa din ako sa mga masswerteng nanay at asawa. 😊

Tungkol sa pag angat sa buhay...

Bkit kaya may mga taong umangat ka lang ng konti sa buhay, iniisip nila na madamot ka na o nagyayabang ka na kapag hindi mo sila napagbigyan sa gusto nila... hindi ba nila nakikita na may pangangailanagn ka din na pinupunan? At bkit kaya binabalewala nila yung pagsisikap mo na iangat ang sarili mo para hindi ka umasa sa iba para sa pangangailangan mo. Tutulong ka naman pero hindi sa paraang gusto nila kundi sa paraan mo. Alam mo naman ang mga taong totoong nangangailangan. Mas masarap tumulong sa mga ganun kesa sa mga taong kaya naman umangat sa sarili nila pero dahil may nakikita silang pwede nilang kapitan para umangat din eh kakapit na lang pero sa huli pareho na kayong palubog. Tsk tsk...

Dong yi review

I'm already finished watching the 60 episodes of dong yi, but still, I am so not over it! I still watch the local channel broadcast on GMA... And the way I see it, they are yet to watch the interesting part of the story...

Dong yi looked pretty and pure... and intelligent at the same time....

What I really admire about Dong Yi's is her confidence and determination to stand for what is right.... whatever it takes, she lived according to what she believes in.... No wonder King Sukjong cherishes her so much...

My most favorite scene in the story is when Dong Yi was sent away from the palace. And the King, as a part of his punishment to Dong Yi, specifically declared that he is not going to sought for Dong yi. But one night, he found himself at Dong yi's humble abode.He's drunk and exhausted.. He really looked terrible almost at the verge of breaking down. It sadden me so much that I cried. I was touched all the more when the King told Dong yi how bad she is. Because she could have ask him to elope with him and he'll do it.

This shows how he values dong yi, more than power and and the Kingdom.

The ending is a little disappointing, but still an episode to look forward to. It left me almost choking with emotions of happiness and sadness at the same time. Woah...! I was surprised to feel that way over a drama flick!

Tulog ! oh bakit ang ILAP-ILAP moh!!!

Di na naman ako makatulog... Ala-1 na ng umaga bigo pa din ako....  Kanina lang inaantok an ko eh, pero ewan ko ba bakit sa tinagal-tagal ng pagtatangka ko eh eto at nagtagumpay pa rin ang diwa ko na wag akong tantanan..,,

At dahil dito kaya naisip ko ang TOP 5 reasons bkit di ako makatulog ngaun...

1.) KApE -  Kaninang alas 4 eh nagawa kong uminom ng kape... Sa kabila ng alam ko ng di tlaga ko makakatulog pag ginawa koun... kung bakit eh kasalanan ng Boss ko na mahilig akong ilibre ng Kape!  Eh kasi naman alam nya na mahilig tlaga ko sa Kape...

 KaHit na ang pangunahing lasa ng kape ay mapait...(di ko na matandaan kung papano ko ngustuhan ang lasa non at kung ilang taon ako nung una kong matikman ang di nagpapatulog na inumin) marami pa ding tao ang nahuhumaling sa kape.. Ayon pa nga sa sabi2 eh nahahati lang sa dalawang klase ng inumin ang mga tao----
Kape ang Tsaa... At sa dalawang inuming ito, pag tsaa ang pinili mo, isa kang boring kang tao... kasi wla man lang variety ang tsaa, na di katulad ng kape na may iba't ibang flavor.  di nga ba't inirerelate pa nga ang kape sa sexual desire ng isang tao...? Isipin mo na lang ung mga taong ayaw ng kape...?

2.) TV -- kanina pagdating ko galing ofis, inaantok na ko.  ng pumwesto ko sa higaan ko, sa sala ng bahay namin--- na kung saan nakadisplay ang 21 inches naming TV( dont get me wrong, di pa kami naka-LCD/LED noh, di pa kya ng limit ng credit card ko... Nyahaha!)  naramdaman ko na nawala an gantok ko... kasi ba naman itong sa pareng joey(de leon) ang nakita ko... sa WOW meganon, ayon, kahit magpanggap ako na nakapikit at aktong natutulog ay napapapigil ako ng tawa pag naririnig ko pa lang ung punchline nya... Kaya ang ending napapa-nood din ako...  Ikaw ba naman makakita ng machong lalaki na nagrerequest na hawakan ung kapwa nya lalake sa body parts(sa pwet ata un) di ka ba matatawa non....? Kung inde, isa sa ka sa mga taong kung tawagin ay sobrang malalim...  Para sakin mahirap ung mahirap(mahirap tlalga kasi dalawang hirap na un) patawanin, puro problema na nga ung mkikita mo sa paligid mo, pag di ka pa matawa sa mga jokes(na supposed to be ay makakapagpasaya sayo kahit panandalian lang), ano pa kaya ang magpapasaya sayo???!!! Kaya nga naimbento ang jokes ng mga matatalino at talented na tao eh, dahil sa (ika nga ni pareng BOB ong) tinatawag na necessity... meaning as buhay kasama talga ang maglibang....

to be continued...... (Inaantok na ko eh... jejeje)

ReaD Books and start making a habit!

Wana share some of Mah  e-books...

10 Questions science cant answer

Bob ong books

 How_To_Win_Friends_And_Influence_People By Dale Carnegie